Dolin Białej Wody to wyjątkowe miejsce w Tatrach. Ze znajdujących się w niej polan rozciągają się jedne z najpiękniejszych widoków na Tatry Wysokie. Jest przy tym niezbyt dobrze znana polskim turystom. Dlaczego? Prawdopodobnie ze względu na to, że znajduje się po słowackiej stronie, ale jej wlot od przejścia w Łysej Polanie dzieli niecałe 5 minut. Warto wziąć ją pod uwagę przy planowaniu wycieczek, bo gwarantuje nie tylko wspaniałe widoki, ale też zdecydowanie mniejsze tłumy.

Dolina Białej Wody – gdzie się znajduje

Prowadzący asfaltową drogą czerwony szlak nad Morskie Oko należy do najczęściej odwiedzanych miejsc w Tatrach. Aż trudno uwierzyć, że ledwie 200-300 metrów od niego można rozkoszować się bliskością gór i widokiem na Tatry bez tłumów i w spokoju.

Dolina Białej Wody znajduje się w Słowacji, ale przy samej granicy z Polską. Na odcinku do leśniczówki Wanta przy Drodze do Morskiego oka obydwie doliny są do siebie równoległe. W dalszej części polska Dolina Rybiego Potoku zakręca na zachód, zaś Dolina Białej Wody odchodzi w kierunku wschodnim, pozostawiając po prawej stronie Masyw Młynarza i Rysów.

Biała Woda jest największą doliną Tatr Wysokich po stronie słowackiej. Ma ponad 10 km długości i sięga pod główną grań Tatr. Jej dnem płynie potok Biała Woda, do której na wysokości Wanty wpada Rybi Potok. Razem tworzą jedną z głównych rzek polskiego Podhala, Białkę.

Szczyty w otoczeniu Doliny Białej Wody

Dolina Białej Wody jest nie tylko rozległa, ale także wyjątkowo piękna. Otaczają ją najwyższe partie Tatr, na czele z Gerlachem, Rysami, Wysoką i Młynarzem. Wszystkie one widoczne są z Polany Biała Woda, która oferuje jeden z najpiękniejszych dolinnych widoków w całych Tatrach.

Ze względu na swoje otoczenie Dolina Białej Wody jest od wielu lat niezwykle popularna wśród taterników. To tu wznoszą się jedne z najwyższych i najbardziej wymagających skalnych ścian w Tatrach, na których szlify we wspinaczce zdobywają kolejne pokolenia. W dolinie działa też jedyne w Tatrach Słowackich pole namiotowe dla taterników.

W górnej części główna dolina rozgałęzia się na szereg mniejszych odnóg – Doliny Svistovą, Litworową, Ciężką. Opadają nimi wody wartkich górskich potoków, na których znajdują się wodospady. Najwspanialszym z nich jest Ciężka Siklawa o wysokości prawie 100 m, najwyższy wodospad w Tatrach, do którego można dojść ścieżką od szlaku. Pięknie wygląda także niższa Kacza Siklawa.

Szlaki w Dolinie Białej Wody

Dnem Doliny Białej Wody prowadzi niebieski szlak pieszy z Łysej Polany. Można nim dojść do Doliny Litworowej, do Kotła pod Polskim Grzebieniem oraz na przełęcz Prielom. W dalszej części szlak ten prowadzi do Doliny Staroleśnej i Tatrzańskiej Łomnicy. Przejście odcinka do rozdroża pod Polskim Grzebieniem zajmuje prawie 5 h w jedną stronę, ale oczywiście można zawrócić wcześniej.

Większość turystów, którzy traktują Dolinę Białej Wody w kategoriach spacerów i łatwych wycieczek dochodzi zwykle do widokowej Polany Biała Woda, skąd rozciąga się wspaniała panorama Tatr. Idzie się tu około 2 h. Warto wspomnieć, że polana znajduje się niemal dokładnie na wysokości polskiego schroniska w Dolinie Roztoki, znajdującego się po drugiej stronie granicy i potoku Biała Woda. Droga prowadząca dnem doliny jest szeroka i wygodna. Wznosi się niemal niezauważalnie. To doskonała trasa na wędrówkę z dziećmi. Powyżej polany jest nieco bardziej stromo, ale wciąż wygodnie.

Bardziej wymagający odcinek szlaku rozpoczyna się przy Polanie pod Wysoką. Trzeba tu podejść stromo na próg Litworowej Doliny, skąd już powyżej lasu, górską ścieżką, trasa wiedzie w kierunku rozdroża pod Polskim Grzebieniem oraz przełęczy Prielom.

Dolina Białej Wody znajduje się na terenie TANAPu, czyli słowackiego Tatrzańskiego Parku Narodowego. W przeciwieństwie do polskiej strony Tatr nie są tu pobierane opłaty za wstęp. Obowiązują jednak obostrzenia nieznane po polskiej ich części. Jest to przede wszystkim zamknięcie górnej części szlaku, od Polany Biała Woda jest niedostępny dla ruchu turystycznego od 1 listopada do 15 czerwca.

Choć Dolina Rybiego Potoku i Droga do Morskiego Oka oddalone są od Doliny Białej Wody o rzut kamieniem, to nie wolno w tym miejscu dowolnie przekraczać granicy, np. przechodząc przez potok. Wynika to z zapisów o ochronie przyrody – po obydwu stronach granicy znajdują się parki narodowe. W takich miejscach granicę przekraczać można tylko szlakiem lub drogą.